ลึกลึกลงไปข้างใน…..มีใครบ้างที่จะรับรู้?

เริ่มต้นบันทึกเรื่องราวให้กับตัวเองเสียบ้าง… ค้นหาสิ่งที่ตัวเองต้องการเจอหรือยัง? ยังเฝ้าคอยถามตัวเองด้วยคำนี้อยู่เสมอ แต่ก็ยังไม่สามารถหาคำตอบมาไขคำถามนี้ได้เสียที ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ มันใช่หรือเปล่า มันใช่หรือยัง? เพราะตัวเราเองเหนื่อยมามากพอแล้วกับสิ่งที่ผ่านมาในอดีต จะไม่หวนกลับไป จะไม่คิดถึงมันอีก ถึงแม้มันยากมากที่จะเช่นทำก็ตาม

ตอนนี้ชีวิตเหมือนจะเสพความสุขสม รสชาติของความโดดเดี่ยว สังคมทราม กามราคะ มากมายนับไม่ถ้วนแสงสีที่เคยขาดไปจากชีวิตแสนนาน อบายมุขต่างๆ สันดานเดิมแต่ต้น อะไรต่างๆนานาที่เคยเป็นมาก่อนได้กลับไปเสพย์สมมันอีกครั้งหนึ่ง ก็ยังไม่สามารถไขคำถามที่ข้างต้นได้ว่าทั้งหมดนี้มันใช่หรือเปล่า?

แต่หน้าที่ความรับผิดชอบของเรายังมี มันเป็นหน้าที่ในด้านสว่างที่ผู้คนชมเชย ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ไม่เต็มใจต้องทำ แต่มันเป็นหน้าที่ที่ต้องทำ และเต็มใจทำเพื่อสนองสิ่งที่เขาเคยให้เรามาตลอด แม้ใจเขาจะท้อแท้หดหู่สิ้นหวัง เขาก็ยังยิ้มเสมอเมื่อเจอเรา แล้วคอยบอกเสมกว่าทุกครั้งที่เห็นเราก็เหมือนได้ทานยาให้บรรเทาพิษสงร้ายที่อยู่ในตัว

แล้วชีวิตนี้ยังต้องการอะไรอีกหรือ? ในเมื่อสิ่งที่โหยหา และสิ่งเสพย์สมมาตลอดมันยังไม่ใช่? ทั้งสุขทั้งทุกข์มันยังไม่ยลใจให้เต็มอื่ม สิ่งนั้นมันคืออะไรกัน? มันอยู่ตรงไหน? คำตอบมันคืออะไร? …… ชีวิต